عشق آرماني

مادر در چنین روزی من را به دنیای عاشقانه هایت سپردیاولین روز میلادم که نیستی انگار نیمه وجودم را ربوده انددلم برای شانه هایت تنگ شده وقتی که می گفتیمبارکت باشد دنیای با هم بودنمانکاش بودیکاش بودی تا امروز هم در تقویم سرنوشتم به شادی رقم می خوردکاش بودی تا تبریک های عزیزانم دلگرمم می کردامروز متولد شدماما نه شبیه سالهای خوش قدیمامروز بدون تو دوباره متولد شدمحالا با دنیای بی تو چه کنم ؟تو که بودی دنیا بهترین جای جهانم بودحالا بهترین آدم دنیایم را گم کرده امبا این سردر گمی چه کنم ؟مادر با لبخند های تو میلادم مبارک میشدبرایم دعا کنحالا که کنار خداییاز خدا بخواه بتوانم دوباره از زمین برخیزمو در برابر مشکلات روزگار ایستادگی کنم + نوشته شده در  بیست و سوم مرداد ۱۴۰۲ساعت ۷ ب.ظ&nbsp توسط پرستو ی مهاجر   |  عشق آرماني...

مادر که نباشه دنیا بی معنا ترین جای جهانِتا وقتی مادر داریهیچ چیزی برات بد نیستدنیا زیبا و همه چیز بوی عشق میدهاما وقتی مادر از دنیا میرهانگار تازه اون روی دنیا رو میبینیمادرم تموم زندگیم بودمادرم عشقم نفسم تک تک رویاهام بودحالا که از پیشم رفتهحالا که روی دیگر دنیا رو دیدمتازه می فهممدنیا تا وقتی مادرم بود زشتی های خودشو به من نشون نداده بودآخه دنیا برای مادر خیلی حرمت قائلهمادر چهار روزه رفتیولی انگار یک عمره ازم دور شدیامیدوارم خدا جایگاه آرامی رو برات در نظر گرفته باشهتو جدایی از مادر بودن رفیقم بودیرفیق نیمه راهم از خدا بخواه قلبمُ آروم کنهوگرنه فنای ابدی خواهم شد + نوشته شده در  چهاردهم مرداد ۱۴۰۲ساعت ۱۲ ب.ظ&nbsp توسط پرستو ی مهاجر   |  عشق آرماني...

در این اتفاق عظیم زندگیممسائل زیادی رو درک کردمآدمای زیادی رو شناختمدقیقا رسما تباه شدمو دیگه فکر نمی کنم بتونم به زندگی عادیم برگردمولی چند نکته را خواستم براتون بنویسماتفاقی که برای مادرم افتادبه خاطر ضعف پزشکی بودکه در بیمارستان های دولتی اکثرا به خاطر این ضعف نابود میشنما از ابتدای علائم بیماری پیگیر بودیمولی متاسفانه از طریق بیمارستان دولتی 8 ماه هیچ پزشکی بیماری سرطان را تشخیص ندادپس از اینکه اعضا یکی یکی دیگه فعالیت نکردند تازه فهمیدند بیماری سرطان بوده و کسی تشخیص ندادهبهتون توصیه می کنمبرای تشخیص بیماری فقط به مراکز خصوصی مراجعه کنیدحتی اگر به خاطر هزینه های بالای درماناز مراجعه به مراکز خصوصی ناتوانیدهر کاری میتونید بکنیدولی تشخیص و درمان را به مراکز دولتی کم هزینه نسپاریدتشخیص اشتباه مادرمُ ازم گرفتامیدوارم یه روزی توی این مملکتانقدر عدالت برقرار بشهکه هیچ فرقی بین دولتی و خصوصی نباشهتشخیص اشتباه چند پزشک مرکز درمانی دولتییک خانواده رو نابود کردحتی اگه یکی از این پزشکان چنین بیماری رو با تردید هم تشخیص می دادحالا مادرم بود دلمون هم آروم بودخلاصه زندگیتونو دست هر کسی نسپاریدتا بعد + نوشته شده در  هفدهم مرداد ۱۴۰۲ساعت ۱۲ ب.ظ&nbsp توسط پرستو ی مهاجر   |  عشق آرماني...

محبوبم این روز ها خسته و کلافه تر از همه ی لحظه های گذشته اماین روز هابه قول معروف خودمدلم گرفته تر از گلهای قالی رویا های شماستاین روز ها و این لحظه هااز دنیا و آدمهایش خسته امآدمها حرف می زنندو من نمی شنوماین روز ها به معنای واقعی پریشانمنمی دونم از کجای روزگارم برایت بگویمشبیه آدمی هستمکه از جنگ شکست خورده ای برگشتهدر حالیکه با تمام توانش جنگیدهاین روز هاذکر روز و شبم شده خدا و خدا و خدااین روز ها تکیه گاه آدم هایی شده امکه باور نمی کنند به نسیمی فنا می شوماین روز هابه دعایت به یارب یاربت شدیدا نیازمندمبرایم دعا کندعا کن از این بحران هم به سلامت بگذریموقتی نیستی از تمام آینده می ترسموقتی نیستیاز تصمیم های آدم های آینده وحشت دارموقتی این روز ها باید , باید فراموشت کنماز خودم و از هر آنچه به خاطرت تحمل کردم بیزار می شومبرایم دعا کنشاید دعای عشقمان واسطه شودبین ما و خدای عشقمانشایدخدا زمزمه های اشکبارانمان را یکبار دیگر شنیدو دوباره در پناه خودش حفظمان کردراستیاز من دلگیر نشومن پریشانتر از همه ی افکار تو هستمخدایا دوباره نگام کن لطفا + نوشته شده در  بیست و دوم تیر ۱۴۰۲ساعت ۱۲ ب.ظ&nbsp توسط پرستو ی مهاجر   |  عشق آرماني...

مادرم تکیه گاه خستگیهام بودبعد از تو خسته ترین آدم دنیا خواهم شدمادرم پناه درد های دلم بودبعد از تو بی دل ترین آدم دنیا خواهم شدمادر تو تموم زندگیمی تموم دنیامیزندگی و دنیام منو تنها نذارمادرم راز خوشبختی من بودبعد از تو بدبخت ترین آدم دنیا خواهم شدمادر به لحظه لحظه داشتنت افتخار می کردمتو دلیل سربلندی هایم بودیتو دلیل استقامتم بودیبعد از تو دیگر سست ترین و بی هدف ترین آدم دنیا خواهم شدمادرم دلیل آرامشم ؛ دلیل خوبی هایمتو کعبه ی آرزو هایم بودیکه هر بار هزاران دفعه به دورت طواف می دادممادر به قلب ترک خورده ام نگاه کنمن ذره ذره بدون تو می شکنممادر تو را به خدا برایم بمانلطفا برای سلامتی مادرم دعا کنید سپاسگزارم + نوشته شده در  بیست و پنجم تیر ۱۴۰۲ساعت ۸ ب.ظ&nbsp توسط پرستو ی مهاجر   |  عشق آرماني...

درود بر شما مخاطبین عزیزمپیام های زیادی دریافت کردم که پر از محبت های شما عزیزانم بودنوشته بودید از حال خودم براتون بنویسمپیام هاتون از بس توی شبکه های مختلف اجتماعی و اینجا زیاد بودتصمیم گرفتم متنی در این باره بنویسمحقیقتش دارم سخت ترین لحظه های زندگیمو پشت سر میگذارمحال دلم که داغون تر از این نمیشهبه اطرافم که توی این مدت خوب دقت کردمفهمیدمیه سری آدمایی که فکر می کردی شریک لحظه های سختت نیستندمثل کوه کنارت می ایستندو اونایی که فکر می کردیتا آخرین لحظه پا به پات میان اصلا نیستنداز کسی توقعی ندارم و نداشتمولی رفیق لحظه های سخت این روزا یا غیر ممکنِ یا اگر هست نعمت الهیِخلاصه برام خیلی دعا کنیداز یکطرف مادرم سخت ترین روزای بیماریشو میگذرونهاز طرف دیگه خودم داغونتر از همیشه شدممن مطمئنم روزای سخت عمرشون کوتاههبه همین زودیا دوباره غم و سختی از روزگار منو خونوادم رخت بر میبنده و میره که دیگه بر نگردهمن مطمئنم لحظه های شاد پشت درِ همه ی صبوریامون ایستادندتا دوباره وارد روزگارمون بشناز احوالپرسی های این مدت تک تکتون متشکرمفقط تا وقتی دوباره به زندگی عادی برگردم کنارم بمونیدتا دوباره براتون بنویسم و شما با نظرات زیباتون به زندگی دلگرمم کنیدتوی این شبا من و مادرمُ از دعاتون بی نسیب نگذاریدمواظب آرامش دلهاتون باشیدتا بعد + نوشته شده در  نهم مرداد ۱۴۰۲ساعت ۱۰ ق.ظ&nbsp توسط پرستو ی مهاجر   |  عشق آرماني...